حرف یک عاشق
|
الان دقیقا ساعت 12:17 دقیقه هست میخواستم راس ساعت 12 برای عزیزم این مطلب را بذارم اما سرعت پائین اینترنت این اجازه را به من نداد تا ساعات اولیه روز ولنتاین این روز را به عزیزم تبریک بگم گرچه چشمانم از شدت خستگی باز نمیشدند اما عشق به تبریک گفتن همچنین روزی به عشقم من رو سر پا نگه داشته تا این مطلب را بنویسم و بعد برم بخوابم روز ولنتاین مبارک عزیزم
روزي مرد جواني وسط شهري ايستاده بود و ادعا مي كرد كه زيبا ترين قلب را درتمام آن منطقه دارد.
مردی با اسب و سگش در جاده‌ای راه می‌رفتند. هنگام عبور از کنار درخت عظیمی، صاعقه‌ای فرود آمد و آنها را کشت. اما مرد نفهمید که دیگر این دنیا را ترک کرده است و همچنان با دو جانورش پیش رفت. گاهی مدت‌ها طول می‌کشد تا مرده‌ها به شرایط جدید خودشان پی ببرند. دروازه‌بان: «روز به خیر، اینجا بهشت است.» - «چه خوب که به بهشت رسیدیم، خیلی تشنه‌ایم.» دروازه‌بان به چشمه اشاره کرد و گفت: «می‌توانید وارد شوید و هر چه قدر دلتان می‌خواهد بنوشید.» - اسب و سگم هم تشنه‌اند. نگهبان: واقعأ متأسفم. ورود حیوانات به بهشت ممنوع است. مرد خیلی ناامید شد، چون خیلی تشنه بود، اما حاضر نبود تنهایی آب بنوشد. از نگهبان تشکر کرد و به راهش ادامه داد. پس از اینکه مدت درازی از تپه بالا رفتند، به مزرعه‌ای رسیدند. راه ورود به این مزرعه، دروازه‌ای قدیمی بود که به یک جاده خاکی با درختانی در مسافر گفت: روز به خیر مرد با سرش جواب داد. - ما خیلی تشنه‌ایم، من، اسبم و سگم. مرد به جایی اشاره کرد و گفت: میان آن سنگ‌ها چشمه‌ای است. هر قدر که می‌خواهید بنوشید. مرد، اسب و سگ، به کنار چشمه رفتند و تشنگی‌شان را فرو نشاندند. مسافر از مرد تشکر کرد. مرد گفت: هر وقت که دوست داشتید، می‌توانید برگردید. مسافر پرسید: فقط میخواهم بدانم نام اینجا چیست؟ - بهشت - بهشت؟ اما نگهبان دروازه مرمری هم گفت آنجا بهشت است! - آنجا بهشت نیست، دوزخ است. مسافر حیران ماند: باید جلوی دیگران را بگیرید تا از نام شما استفاده نکنند! این اطلاعات غلط باعث سردرگمی زیادی می‌شود! - کاملأ برعکس؛ در حقیقت لطف بزرگی به ما می‌کنند. چون تمام آنهایی که حاضرند بهترین دوستانشان را ترک کنند، همانجا می‌مانند.
سهم من بوسه گل نيست سهم من زخم يه خاره سهم من كجا نسيمه سهم من موج و غباره كسي در منه كه غمگينه هميشه دلي كه تنها باشه جز اين نميشه....
خودم را ساخته ام تا بگويم آنچه را باخته ام ، فراموش كرده ام . زندگي ام را به پاي كسي گذاشتم كه دوستش مي داشتم ولي او هيچ وقت مرا دوست نداشت و چگونه دوستش بدارم آگاه از اين كه هرگز برايش اهميتي ندارم ، به او حق مي دهم شايد او هم مانند من يكي را دوست داشته است... حال از خود مي پرسم : او را براي هميشه دوست خواهم داشت؟ افسوس كه چنين نخواهد بود! او را فراموش كرده ام . من زماني به خود نگريستم كه ديگر سينه ام شكافته ، قلبم فسرده و روحم سپرده شده بود . بايد صبر مي كردم تا زخم سينه ام با نمك خوب شود ، با قلبم چه كار مي كردم براي گرم شدن در آفتاب گذاشتمش اما آتش گرفت ، چاره اي نداشتم نيمي از خاكستر قلب سوخته ام را به آب و نيم ديگر را به خاك سپردم و به يادم ماند كه روحم ، روحم ، روح من هيچ موقع ، هيچ وقت و هيچ زماني از او جدا نشد . يادگار او سوالي است بي انتها : آيا صبر كنم بر او كه بر من صبر نكرد ؟
" اگر ایمانم چنان کامل باشد تا آنجا که کوه ها را جابه جا کنم و عشق نداشته باشم ....هیچم" و اما سه چیز می ماند: ایمان امید عشق اما عشق برترین آن هاست عشق زندگی است عشق هرگز خطا نمی کندو زندگی تا زمانی که عشق هست به خطا نمی رود. درتمامی مخلوقات عشق همچون عطیه برترحاضر است زیرا هنگامی که هر چیز دیگری به پایان می رسد عشق می ماند......
نمیدانم چرا و به چه دلیل هر زمانی من میام این مطلب را که میذارم وبلاگت ان را نمیپذیره شاید هم دوست نداره که من تو را اذیت کنم اما این بار هم مینویسم تا بدانی که اون شور و شوقی که در من ایجاد میشده هنوز هم برای نوشتن مطلب برای تو از بین نرفته شاید یک کم کم رنگ تر شده بود اما هیچ وقت اجازه نمیدم که از بین برود اره عزیزم بارها و بارها اومدم و با شوق وبلاگت رو باز کردم که شاید اثری از نظر ببینم اما چیزی ندیم و سرخورده و با نارحتی بستمش و دلم رو نوشتن نرفت با خودم میگفتم شاید دیگه دوست نداره که من تو وبلاگش بنویسم شاید از نوشتن من خسته شده باشه بخاطر همین نوشته هایم در وبلاگت کمتر و کمتر شد اما این روزهها با خودم فکر کردم چرا من دارم عجولانه فکر میکنم و تصمیم میگیرم شاید وقت نکرده باشی و در کل من اینها را که مینویسم هیچ توقعی از یارم ندارم که بخواهم در مقابل چیزی که مینویسم چیزی درسافت کنم و تنها چیزی که من میخواهم خوشحالی و خنده بر روی لبهای خوشگلت باشه پس منم با خودم تصمیم گرفتم جدا از اینکه بخواهم نظرات رو بخوانم به کار خودم ادامه بدم و همچنان با شور و شوقی که روز اول در من به وجود اوردی مطلب بذارم و هر وقتی احساس کردم که خسته ام میرم و نظرات قبل را میخونم و میذارم که بهم قوت قلب بدهند عزیزم از همین جا ازت معذرتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت میخوام که این چند وقت مطلب نذاشتم اما از امشب به بعد باز هم شروع میکنم با تمام قوا مطلب میذارم دوستت دارم و دوست دارم همیشه شاد باشی و بخندی
روزی مرد کوری روی پله‌های ساختمانی نشسته و کلاه و تابلویی را در کنار پایش قرار داده بود روی تابلو خوانده میشد: من کور هستم لطفا کمک کنید . روزنامه نگارخلاقی از کنار او میگذشت نگاهی به او انداخت فقط چند سکه د ر داخل کلاه بود..او چند سکه داخل کلاه انداخت و بدون اینکه از مرد کور اجازه بگیرد تابلوی او را برداشت ان را برگرداند و اعلان دیگری روی ان نوشت و تابلو را کنار پای او گذاشت و انجا را ترک کرد. عصر انروز روز نامه نگار به ان محل برگشت و متوجه شد که کلاه مرد کور پر از سکه و اسکناس شده است مرد کور از صدای قدمهای او خبرنگار را شناخت و خواست اگر او همان کسی است که ان تابلو را نوشته بگوید ،که بر روی ان چه نوشته است؟روزنامه نگار جواب داد:چیز خاص و مهمی نبود،من فقط نوشته شما را به شکل دیگری نوشتم و لبخندی زد و به راه خود ادامه داد. مرد کور هیچوقت ندانست که او چه نوشته است ولی روی تابلوی او خوانده میشد:
امروز بهار است، ولی من نمیتوانم آنرا ببینم !!!!!
وقتی کارتان را نمیتوانید پیش ببرید استراتژی خود را تغییر بدهید خواهید دید بهترینها ممکن خواهد شد باور داشته باشید هر تغییر بهترین چیز برای زندگی است.
دخترک شانزده ساله بود که برای اولین بار عاشق پسر شد.. پسر قدبلند بود، صدای بمی داشت و همیشه شاگرد اول کلاس بود. دختر خجالتی نبود اما نمی خواست احساسات خود را به پسر ابراز کند، از اینکه راز این عشق را در قلبش نگه می داشت و دورادور او را می دید احساس خوشبختی می کرد.
پرسید که چرا دیر کرده است نکند دل دیگری او را اسیر کرده است خندیدم و گفتم او فقط اسیر من است تنها دقایقی چند تاخیر کرده است گفتم امروز هوا سرد بوده است شاید موعد قرار تغییر کرده است خندید به سادگی ام آینه گفت احساس پاک تورا زنجیر کرده است گفتم از عشق من چنین سخن مگوی گفت خوابی، سالها دیر کرده است در آینه به خود نگاه میکنم آه عشق او عجب مرا پیر کرده است راست گفت آینه که منتظر نباش او بای همیشه دیر کرده است
عزیزم من رو ببخش که این مدت نتواستم مطلب برات داخل وبلاگت بذارم نمیدونم روزهها کی به شب تبدیل و شبهاغ کی به روز تبدیل میشوند هیچ وقت دوست نداشتم که داخل این وبلاگ با تاخیر مطلب بذارم چون اگر اشتباه نکرده باشم بهم گفته بودی که هر وقت میای پای سیستم مینشینی با جان و دل این وبلاگ را باز میکنی تا ببینی مطلب جدیدی داخل این وبلاگ گذاشتم یا نه میدونم دوست داری که مطالبی که میذارم حرفهای دلم باشد و خودم آنها را نوشته باشم اما چکار کنم که شرمندتم چون واقعا طبع شعر من پائین هست و خدا را شاهد میگیرم که چقدر دوست دارم خودم همان کاری را که دوست داری انجام بدم اما از انجام آن عاجز و ناتوانم هر بار که میام مطلبی را در داخل این وبلاگ بذارم با خودم بارهها و بارهها فکر میکنم که آیا این مطلب را که میخواهم بذارم درست است یا نه چون هیچوقت دوست ندارم که با گذاشتن مطلبی تو را رنجیده خاطر کنم به همین خاطر مطالبی را که میخواهم داخل وبلاگت بذارم سعی میکنم که با دقت زیاد بذارم به جز چند بار که اونم آنقدر ناراحت بودم که خودمم نتونستم چه مطلبهایی گذاشتم و با این کارم باعث شدم که از دست من دلخور و ناراحت بشی
|
About
این وبلاگ رو با تمام وجودم برای عشقم می سازم و می دانم که شایسته بهترینها می باشد فکر نکنم هیچ کس بتواند جای اون رو در قلب من بگیرد Archivesاسفند 1391آذر 1390 شهريور 1390 خرداد 1390 ارديبهشت 1390 فروردين 1390 اسفند 1389 بهمن 1389 دی 1389 آذر 1389 آبان 1389 آبان 1384 AuthorsعاشقLinks
بابا منم هستم
LinkDump
مدیریت 
|
تبادل
لینک هوشمند
